Over de Heilige Geest & Uitlijning

Hier wat kwetsbare woorden over stromingen en uitlijning. Over de meest pure energie, die bij mij door kwam als 'de Heilige Geest'. Woorden die mij vroeger uit de bijbel voorgelezen zijn en die ik heel veel jaren later pas mocht gaan voelen, alleen dan op een heel andere manier.

Toen ik net op mijn spirituele pad begon te wandelen, zag ik de dingen buiten mezelf één voor één als het antwoord, als de waarheid, als dé manier. Of het nu om stenen, sjamanisme, druidisme, kruiden, engelen, gidsen, boeken of rituelen ging - ik dacht dat de antwoorden daar lagen en dat mijn identiteit ergens afhankelijk was van mijn verbinding hiermee. Ik was daarnaast zo flabbergasted van alles dat ik ontdekte, dat ik bijvoorbeeld de wijsheid van de roos, gids of een edelsteen, groter kon maken dan de mijne. Tot ik die heldere energie in mezelf voelde.

Inmiddels zijn voor mij al deze dingen een stroming, een ervaring, een uiting, maar is er slechts één zuivere lijn, die als het ware door mij heen stroomt. Grappig genoeg bevat deze zuiverheid eigenlijk niet zo veel antwoorden, zijn er geen rituelen, tactieken of practices - er is alleen maar zuiverheid en eenheid. Voor mij voelt dit als de bron, als de heilige geest (dit waren de woorden die ik erbij doorkreeg), als de meest diepe essentie van dat wat is.

Ik doe nog steeds mee aan rituelen, werk nog steeds heel (heel!) graag met planten, zing nog steeds mantra's, werk met godinnen en vraag nog steeds raad aan de natuur of de gidsen. En toch weet ik dat ik al deze dingen niet ben, dat geen van hen de ultieme waarheid, de manier of of álles is, ookal kan dat soms wel zo lijken of ervaren worden. Ik kies er slechts voor om het spel dat leven heet mee te spelen, omdat ik weet dat dat de bedoeling is. Het ervaren van deze zuivere lijn die ik als de heilige geest heb ervaren maakte dat ik me kon loskoppelen van al het andere, maar het maakt niet dat ik nu alleen maar in die stilte wil zijn. Dat ik alle stromingen niet meer wil ervaren. Het maakt wel dat ik me er bewust van ben dat ik me nergens (meer) mee hoef te identificeren en dat ik weet dat die essentie, die stilte en die zuiverheid zich in mij bevinden. In alles.

Dat is uitlijning. Dat is god. Dat is de godin. Deze heilige geest is aanwezig in elk van ons, in elke bloem, plant en steen, het is (voor mij) de essentie van leven. En vanuit dat weten mogen we spelen. Spelen, ervaren, mens zijn.